การสร้างรถไฟความเร็วสูง เป็นการก่อสร้างที่ต้องใช้งบประมาณสูงมาก และเมื่อสร้างไปแล้วก็ไม่สามารถรื้อถอน ลบลัาง หรือแม้กระทั่งทุบทิ้งได้ แต่เราคนไทยได้เป็นหนี้เรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเราควรมาคิดกันให้ดีว่ามันถึงเวลาแล้วหรือยัง ควรมีประชาพิจารณ์ดีกว่ามั๊ย ขนาด รธน. ยังต้องทำประชาพิจารณ์ ทั้งที่มันสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงได้ทุกเวลา แต่การสร้างรถไฟฯ เมื่อสร้างแล้วเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้แล้วนะครับ ดูอย่างเช่น สายรถไฟ มักกะสัน ไปสุวรรณภูมิซิครับ เรารู้หรือไม่ว่ามันไม่คุ้มค่าเลย ความรับผิดชอบไม่รู้ตกอยู่กับใคร
การสร้างรถไฟความเร็วสูง อย่างที่บอกมันต้องใช้เงินมหาศาล สร้างแล้วใครได้ประโยชน์บ้าง ประเทศอย่างเรามีใครจะไปใช้กันบ้าง ผมว่าไม่มีทางถึง 5% ของประชากรไทยที่อาจจะใช้ และอาจจะใช้แค่ปีละครั้งเท่านั้น ส่วนไปหวังว่าชาวต่างชาติจะมาใช้กันนั้นคิดผิดครับ เพราะเงินที่จะนำไปสร้างคือภาษีของประชาชนทั้งประเทศ ควรให้คนในประเทศได้ใช้กันมากกว่านะครับ
ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม แต่ไม่มีใครคิดนำเงินภาษีนี้มาใช้ในโครงการถาวรของเกษตรกรรมเลย เช่นการชลประทานที่สมบูรณ์ สามารถปลูกข้าวได้ปีละอย่างต่ำ 2 ครั้งขึ้นไป เป็นต้น โดยการจัดระเบียบพื้นที่การปลูกพืชชนิดต่างๆ ให้เป็นระเบียบมีแบบแผน เสมือนหนึ่งวางผังเมืองใหม่เลย จัดให้มีฝายส่งน้ำไปตามรางน้ำที่จัดสร้างขึ้น ตามพื้นที่ปลูกที่ถูกจัดระเบียบไว้แล้ว เป็นต้น
ไฟฟ้าที่จำเป็นต่อการใช้งานทางด้านเกษตรกรรม ต้องสามารถเข้าถึงได้ทุกที่ เดี๋ยวนี้สามารถเข้าถึงได้ทุกที่โดยใช้โซล่าเซลล์แล้ว ลองคิดดูหากเรานำเงินที่จะไปสร้างรถไฟความเร็วสูงนั้น มาทำโซล่ารู๊ฟให้กับประชาชนเกษตรกรเพื่อใช้ทำเกษตรกรรม คุณรู้มั๊ยอาจจะทำได้ทั้งประเทศเลย เมื่อไฟ้ฟ้าถึงเกษตรกร น้ำถึงเกษตรกร ระบบสาธาณูปโภคถึงเกษตรกร อะไรจะเกิดขึ้น ประเทศไทยจะโชติช่วงชัชวาลย์ขนาดไหนคิดดูกันเอาเองครับ
ประเทศไทยมีรถไฟรางคู่ทั่วประเทศ มีโซ่าล่ารู๊ฟใช้กันทุกครัวเรือน มีน้ำส่งตามรางคอนกรีตที่สร้างเพื่อการเกษตรกรรมที่มีการจัดการพื้นที่แล้ว แต่เราไม่มีรถไฟความเร็วสูง พวกเราลองคิดดูว่าพวกใหนจะมีความสุขมากที่สุด ก็พวกเราประชาชนคนไทยส่วนใหญ่ครับที่จะได้ประโยชน์จริงๆกับการคิดจะใช้เงินภาษีนี้เพื่อรถไฟความเร็วสูง ไม่มีประโยชน์จริงๆเลยครับเวลานี้ เพราะประชาชนต้องการอยู่แค่ 3 อย่างเท่านั้น ไฟฟ้า น้ำ ถนนถึงทุกครัวเรือนครับ
หากทำได้จริงผลผลิตประชาชาติจะสูงขึ้น การนำเข้าก๊าซและน้ำมันเพื่อการผลิตไฟ้ฟาก็จะลดลงอย่างมหาศาล เงินภาษีของประชาชนก็ถูกนำไปใช้อย่างถูกทาง ประชาชนคนส่วนใหญ่ก็จะอยู่กันอย่างมีความสุข การปราบคอร์รับชั่นอย่างจริงจังก็จะได้ผลในเร็ววันครับ
การสร้างรถไฟความเร็วสูง อย่างที่บอกมันต้องใช้เงินมหาศาล สร้างแล้วใครได้ประโยชน์บ้าง ประเทศอย่างเรามีใครจะไปใช้กันบ้าง ผมว่าไม่มีทางถึง 5% ของประชากรไทยที่อาจจะใช้ และอาจจะใช้แค่ปีละครั้งเท่านั้น ส่วนไปหวังว่าชาวต่างชาติจะมาใช้กันนั้นคิดผิดครับ เพราะเงินที่จะนำไปสร้างคือภาษีของประชาชนทั้งประเทศ ควรให้คนในประเทศได้ใช้กันมากกว่านะครับ
ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม แต่ไม่มีใครคิดนำเงินภาษีนี้มาใช้ในโครงการถาวรของเกษตรกรรมเลย เช่นการชลประทานที่สมบูรณ์ สามารถปลูกข้าวได้ปีละอย่างต่ำ 2 ครั้งขึ้นไป เป็นต้น โดยการจัดระเบียบพื้นที่การปลูกพืชชนิดต่างๆ ให้เป็นระเบียบมีแบบแผน เสมือนหนึ่งวางผังเมืองใหม่เลย จัดให้มีฝายส่งน้ำไปตามรางน้ำที่จัดสร้างขึ้น ตามพื้นที่ปลูกที่ถูกจัดระเบียบไว้แล้ว เป็นต้น
ไฟฟ้าที่จำเป็นต่อการใช้งานทางด้านเกษตรกรรม ต้องสามารถเข้าถึงได้ทุกที่ เดี๋ยวนี้สามารถเข้าถึงได้ทุกที่โดยใช้โซล่าเซลล์แล้ว ลองคิดดูหากเรานำเงินที่จะไปสร้างรถไฟความเร็วสูงนั้น มาทำโซล่ารู๊ฟให้กับประชาชนเกษตรกรเพื่อใช้ทำเกษตรกรรม คุณรู้มั๊ยอาจจะทำได้ทั้งประเทศเลย เมื่อไฟ้ฟ้าถึงเกษตรกร น้ำถึงเกษตรกร ระบบสาธาณูปโภคถึงเกษตรกร อะไรจะเกิดขึ้น ประเทศไทยจะโชติช่วงชัชวาลย์ขนาดไหนคิดดูกันเอาเองครับ
ประเทศไทยมีรถไฟรางคู่ทั่วประเทศ มีโซ่าล่ารู๊ฟใช้กันทุกครัวเรือน มีน้ำส่งตามรางคอนกรีตที่สร้างเพื่อการเกษตรกรรมที่มีการจัดการพื้นที่แล้ว แต่เราไม่มีรถไฟความเร็วสูง พวกเราลองคิดดูว่าพวกใหนจะมีความสุขมากที่สุด ก็พวกเราประชาชนคนไทยส่วนใหญ่ครับที่จะได้ประโยชน์จริงๆกับการคิดจะใช้เงินภาษีนี้เพื่อรถไฟความเร็วสูง ไม่มีประโยชน์จริงๆเลยครับเวลานี้ เพราะประชาชนต้องการอยู่แค่ 3 อย่างเท่านั้น ไฟฟ้า น้ำ ถนนถึงทุกครัวเรือนครับ
หากทำได้จริงผลผลิตประชาชาติจะสูงขึ้น การนำเข้าก๊าซและน้ำมันเพื่อการผลิตไฟ้ฟาก็จะลดลงอย่างมหาศาล เงินภาษีของประชาชนก็ถูกนำไปใช้อย่างถูกทาง ประชาชนคนส่วนใหญ่ก็จะอยู่กันอย่างมีความสุข การปราบคอร์รับชั่นอย่างจริงจังก็จะได้ผลในเร็ววันครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น